رابطه‌ی علّی الگوهای ارتباطی خانواده و جهت‌گیری‌های دینی با سرزندگی تحصیلی؛ نقش ابعاد خودکارآمدی

هدف از مطالعه­ی حاضر بررسی نقش میانجی­گری ابعاد خودکارآمدی در رابطه­ی الگوهای ارتباطی خانواده و جهت­گیری­های دینی با سرزندگی تحصیلی بود. در این مطالعه 392 نفر از دانش­آموزان دوم و سوم شاخه­ی نظری (شامل 205 دختر و 187 پسر) دوره­ی دوم متوسطه­­ی شهر پل­دختر در سال تحصیلی 92-1391 مشارکت داشتند که به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. مشارکت­کنندگان، نسخه­ی فرزندان ابزار تجدیدنظر شده­ی الگوهای ارتباطی خانواده، مقیاس جهت‌گیری‌های­ دینی، مقیاس ابعاد خودکارآمدی و پرسشنامه­ی سرزندگی تحصیلی را تکمیل کردند. ابزارها از روایی و پایایی مناسب برخوردار بودند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد الگوی ارتباطی گفت‌وشنود و جهت­گیری دینی درونی هم به شکل مستقیم و هم به‌صورت غیرمستقیم و از طریق ابعاد خودکارآمدی منجر به افزایش سرزندگی تحصیلی شده است. بر این اساس می­توان گفت ابعاد خودکارآمدی، نقش میانجی در رابطه­ی الگوی ارتباطی گفت‌وشنود و جهت‌گیری دینی درونی با سرزندگی تحصیلی ایفا می­کند. این یافته­ها بر نقش کیفیت ارتباطات خانوادگی و جهت­گیری دینی فرد در ارتقای باورهای خودکارآمدی، جهت نیل به سرزندگی تحصیلی تأکید می­ورزد.